சுப்பிரமணிய பாரதியார் ஒரு கவிஞர், சுதந்திர போராளி மற்றும் தமிழ்நாட்டைச் சேர்ந்த சமூக சீர்திருத்தவாதி. அவர் மகாகவி பாரதியார் என்றும் புகழ்பெற்றவர் மகாகவி என்பது ஒரு சிறந்த கவிஞர் என்றும் பொருள். அவர் இந்தியாவின் மிகச் சிறந்த கவிஞர்களில் ஒருவராகக் கருதப்படுகிறார். தேசியவாதம் மற்றும் இந்திய சுதந்திரம் குறித்த அவரது பாடல்கள் தமிழகத்தில் இந்திய சுதந்திர இயக்கத்தை ஆதரிக்க மக்களை அணிதிரட்ட உதவியது.
சுப்ரமணிய பாரதியார் தமிழ்நாட்டின் திருநெல்வேலி மாவட்டத்தில் எட்டையபுரம் என்ற கிராமத்தில் 1882 டிசம்பர் 11 ஆம் தேதி பிறந்தார், அவரது குழந்தை பருவ பெயர் சுப்பையா. இவரது தந்தை சின்னசாமி ஐயர், அவரது தாயார் லட்சுமி அம்மால்.
ஏழு வயதில், சுப்பையா தமிழில் கவிதை எழுதத் தொடங்கினார். அவர் பதினொரு வயதில் இருந்தபோது, கற்றறிந்த மனிதர்கள் கூட அவரது சிறந்த அறிவு மற்றும் திறமைக்காக அவரைப் புகழ்ந்தனர். பதினொன்றாம் ஆண்டில், தனது சான்றுகளை நிறுவ வேண்டும் என்று சுப்பையா உணர்ந்தார். முந்தைய அறிவிப்பு அல்லது தயாரிப்பு இல்லாமல் எந்தவொரு விஷயத்திலும் ஒரு விவாதத்தில் அவருடன் ஒரு போட்டி இருக்க வேண்டும் என்று அறிஞர்களின் சட்டமன்றத்தில் உள்ள புகழ்பெற்ற மனிதர்களுக்கு அவர் ஒரு சவாலை எறிந்தார். எட்டாயபுரம் தர்பாரின் சிறப்பு அமர்வில் இந்த போட்டி நடைபெற்றது, அதில் ராஜா (ஆட்சியாளர்) கலந்து கொண்டார். தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட பொருள் “கல்வி”. விவாதத்தை சுப்பையா திறமையாக வென்றார். இது சுப்பையாவின் வாழ்க்கையில் ஒரு மறக்கமுடியாத தருணம். அதுவரை "எட்டயபுரம் சுப்பையா" என்று அழைக்கப்பட்ட சிறுவன் இனிமேல் "பாரதி" என்று அழைக்கப்பட்டான், பின்னர் அவர் "பாரதியார்" என்று தேசியவாதிகள் மற்றும் உலகெங்கிலும் உள்ள மில்லியன் கணக்கான தமிழ் காதலர்களால் மதிக்கப்படுகிறார்.
ஜூன் 1897 இல், பாரதி தனது திருமணம் நடந்தபோது பதினைந்து வயதாகவில்லை, அவருடைய குழந்தை மணமகள் செல்லம்மல். காஷி மற்றும் வாரணாசி என்றும் அழைக்கப்படும் பெனாரஸுக்கு பாரதி புறப்பட்டார். அடுத்த இரண்டு ஆண்டுகளில் அவர் தனது அத்தை குப்பம்மல் மற்றும் அவரது கணவர் கிருஷ்ணா சிவனுடன் கழித்தார். சமஸ்கிருதம், இந்தி மற்றும் ஆங்கிலம் குறித்த நியாயமான அறிவை விரைவாகப் பெற்ற அவர், அலகாபாத் பல்கலைக்கழகத்தின் நுழைவுத் தேர்வில் கடன் பெற்றார். பனாரஸ் தங்கியிருப்பது பாரதியின் ஆளுமையில் மிகப்பெரிய மாற்றத்தைக் கொண்டு வந்தது. வெளிப்புறமாக, அவர் ஒரு மீசை மற்றும் ஒரு சீக்கிய தலைப்பாகை ஆகியவற்றைக் கொண்டு தனது நடைப்பயணத்தில் தைரியமான ஊசலாட்டத்தைப் பெற்றார்.
பாரதி: ஒரு கவிஞரும் தேசியவாதியும்
குறிப்பிடத்தக்க வகையில், தமிழ் இலக்கியத்தில் ஒரு புதிய யுகம் சுப்பிரமணிய பாரதியுடன் தொடங்கியது. அவரது இசையமைப்பின் பெரும்பகுதி தேசபக்தி, பக்தி மற்றும் விசித்திரமான கருப்பொருள்கள் பற்றிய குறுகிய பாடல் வரிகள் என வகைப்படுத்தப்படுகின்றன. பாரதி அடிப்படையில் ஒரு பாடல் கவிஞர். “கண்ணன் பட்டு” “நிலவம் வான்மினம் கத்ரம்” “பஞ்சாலி சபாதம்” “குயில் பட்டு” என்பது பாரதியின் சிறந்த கவிதை வெளியீட்டின் எடுத்துக்காட்டுகள்.
பாரதி ஒரு தேசபக்தி சுவையின் கவிதைகள் காரணமாக ஒரு தேசிய கவிஞராகக் கருதப்படுகிறார், இதன் மூலம் அவர் சுதந்திரப் போராட்டத்தில் சேரவும், நாட்டின் விடுதலைக்காக தீவிரமாக பணியாற்றவும் மக்களை அறிவுறுத்தினார். வெறுமனே தனது நாட்டைப் பற்றி பெருமைப்படுவதற்குப் பதிலாக, ஒரு சுதந்திர இந்தியாவுக்கான தனது பார்வையையும் கோடிட்டுக் காட்டினார். அவர் 1908 இல் பரபரப்பான “சுதேசா கீதங்கல்” ஐ வெளியிட்டார்.
ஒரு பத்திரிகையாளராக பாரதி
ஒரு இளைஞன் ஒரு பத்திரிகையாளராகவும், 1904 நவம்பரில் “சுதேசமித்ரன்” இல் துணை ஆசிரியராகவும் தனது வாழ்க்கையைத் தொடங்கியதால், பாரதியின் வாழ்க்கையின் பல ஆண்டுகள் பாரதி பத்திரிகைத் துறையில் கழித்தன.
1906 மே மாதத்தில் "இந்தியா" அன்றைய ஒளியைக் கண்டது. இது பிரெஞ்சு புரட்சியின் மூன்று முழக்கங்களான சுதந்திரம், சமத்துவம் மற்றும் சகோதரத்துவம் என்ற அதன் குறிக்கோளாக அறிவித்தது. இது தமிழ் பத்திரிகையில் ஒரு புதிய தடத்தைத் தூண்டியது. அதன் புரட்சிகர ஆர்வத்தை அறிவிக்க, பாரதி வாராந்திர சிவப்பு காகிதத்தில் அச்சிடப்பட்டிருந்தார். அரசியல் கார்ட்டூன்களை வெளியிட்ட முதல் கட்டுரை “இந்தியா”. “விஜயா” போன்ற வேறு சில பத்திரிகைகளையும் வெளியிட்டு திருத்தியுள்ளார்.
எனவே பத்திரிகையின் ஆசிரியரைக் கைது செய்வதற்காக "இந்தியா" அலுவலகத்தின் வாசலில் விரைவில் ஒரு வாரண்ட் காத்திருப்பதில் ஆச்சரியமில்லை. 1908 ஆம் ஆண்டில் இந்த மோசமான நிலைமை காரணமாகவே, பாரதி அந்த நேரத்தில் ஒரு பிரெஞ்சு பிரதேசமான பாண்டிச்சேரிக்குச் சென்று "இந்தியா" பத்திரிகையை தொடர்ந்து வெளியிட முடிவு செய்தார். பிரிட்டிஷ் ஏகாதிபத்தியவாதிகளின் கோபத்திலிருந்து தப்பிக்க பாரதி சில காலம் பாண்டிச்சேரியில் வசித்து வந்தார்.
பாரதி தனது நாடுகடத்தலின் போது, சுதந்திர இயக்கத்தின் போர்க்குணமிக்க பிரிவின் பல தலைவர்களான அரவிந்தோ, லஜ்பத் ராய் மற்றும் வி.வி.எஸ். பிரெஞ்சு மொழியில் பாண்டிச்சேரியில் தஞ்சம் கோரிய அய்யர். பாரதியின் வாழ்க்கையின் மிகவும் இலாபகரமான ஆண்டுகள் அவர் பாண்டிச்சேரியில் கழித்த பத்து ஆண்டுகள்.
பாண்டிச்சேரியில் இருந்து, மெட்ராஸின் தமிழ் இளைஞர்களை தேசியவாதத்தின் பாதையில் செல்ல வழிகாட்டினார். இது தமிழ் இளைஞர்களின் தேசபக்தி உணர்வைத் தூண்டுவதும் செல்வாக்கு செலுத்துவதும் அவரது எழுத்துக்கள்தான் என்று அவர்கள் உணர்ந்ததால், பாரதியின் எழுத்துக்கள் குறித்த ஆங்கிலேயர்களின் கோபத்தை இது அதிகரித்தது.
இளமையின் ஆரம்ப நாட்களில் அவர் தேசியவாத தமிழ் தலைவர்களான வி.ஓ.சிதம்பரம், சுப்பிரமணிய சிவா, மண்டயம் திருமலச்சாரியார் மற்றும் சீனிவாசாச்சாரி ஆகியோருடன் நல்ல உறவைக் கொண்டிருந்தார். இந்த தலைவர்களுடன் அவர் பிரிட்டிஷ் ஆட்சி காரணமாக நாடு எதிர்கொள்ளும் பிரச்சினைகள் குறித்து விவாதித்தார். பாரதி இந்திய தேசிய காங்கிரசின் வருடாந்திர அமர்வுகளில் கலந்துகொண்டு தேசிய பிரச்சினைகள் குறித்து தீவிர இந்திய தேசிய தலைவர்களான பிபின் சந்திர பால், பி.ஜி. திலக் மற்றும் வி.வி.எஸ். ஐயர். இந்திய தேசிய காங்கிரசின் பெனாரஸ் அமர்வு (1905) மற்றும் சூரத் அமர்வு (1907) ஆகியவற்றில் அவர் பங்கேற்றதும் செயல்பாடுகளும் பல தேசத் தலைவர்களை அவரது தேசபக்தி ஆர்வத்தைப் பற்றி கவர்ந்தன. பாரதி சில தேசியத் தலைவர்களுடன் நல்லுறவைப் பேணி, தேசத்தைப் பற்றிய தனது எண்ணங்களையும் கருத்துக்களையும் பகிர்ந்து கொண்டார் மற்றும் தேசியவாத இயக்கத்தை வலுப்படுத்த தனது ஆலோசனைகளை வழங்கினார். சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி, அவரது புத்திசாலித்தனமான பரிந்துரைகளும், தேசியவாதத்திற்கான உறுதியான ஆதரவும் பல தேசியத் தலைவர்களைப் புத்துயிர் பெற்றன. இவ்வாறு பாரதி இந்திய சுதந்திரத்தில் முக்கிய பங்கு வகித்தார்.
ஒரு சமூக சீர்திருத்தவாதியாக பாரதி
பாரதியும் சாதி முறைக்கு எதிரானவர். இரண்டு சாதிகள்-ஆண்கள் மற்றும் பெண்கள் மட்டுமே இருப்பதாக அவர் அறிவித்தார், அதற்கு மேல் எதுவும் இல்லை. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அவரே தனது புனித நூலை அகற்றிவிட்டார். அவர் பல தலித்துகளை புனித நூலால் அலங்கரித்திருந்தார். முஸ்லிம்கள் நடத்தும் கடைகளில் விற்கப்படும் தேநீரை அவர் எடுத்துக்கொண்டார். அவர் தனது குடும்ப உறுப்பினர்களுடன் அனைத்து திருவிழா சந்தர்ப்பங்களிலும் தேவாலயத்தில் கலந்து கொண்டார். அவர் தலித்துகளின் கோவில் நுழைவை ஆதரித்தார். அவரது அனைத்து சீர்திருத்தங்களுக்கும், அவர் தனது அண்டை நாடுகளின் எதிர்ப்பை எதிர்கொள்ள வேண்டியிருந்தது. ஆனால் இந்தியர்கள் தாய் இந்தியாவின் குழந்தைகளாக ஒன்றிணைந்தாலன்றி அவர்களால் சுதந்திரத்தை அடைய முடியாது என்பது பாரதி மிகவும் தெளிவாக இருந்தது. அவர் பெண்களின் உரிமைகள், பாலின சமத்துவம் மற்றும் பெண்கள் விடுதலையை நம்பினார். அவர் குழந்தை திருமணம், வரதட்சணை மற்றும் விதவை மறுமணத்தை ஆதரித்தார்.
பாரதி 1921 செப்டம்பர் 11 அன்று இறந்தார். ஒரு கவிஞர், பத்திரிகையாளர், சுதந்திர போராட்ட வீரர் மற்றும் சமூக சீர்திருத்தவாதியாக பாரதி தமிழ் சமுதாயத்தில் மட்டுமல்ல, ஒட்டுமொத்த மனித சமுதாயத்திலும் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியிருந்தார். அவர் பிரசங்கித்த அனைத்தையும் அவர் பின்பற்றினார், இங்குதான் அவருடைய மகத்துவம் வெளிப்படுகிறது. இந்தியாவின் சுதந்திரம் குறித்த காலனித்துவ காலத்தில் அவர் கூறிய தீர்க்கதரிசனம் அவரது மறைவுக்குப் பின்னர் இரண்டரை தசாப்தங்களுக்குப் பிறகு நிறைவேறியது. ஒரு புகழ்பெற்ற இந்தியாவைப் பற்றிய அவரது பார்வை சுதந்திரத்திற்குப் பிந்தைய காலத்தில் ஒரு வடிவத்தை எடுத்து வருகிறது. பாரதி தனக்காக அல்ல, மக்களுக்காகவும் தேசத்துக்காகவும் வாழவில்லை. அதனால்தான் அவரை பாரதியார் என்று மரியாதையுடன் அழைக்கிறார்.